waar zit het em toch in...
Blijf op de hoogte en volg Thea
14 Oktober 2012 | Malawi, Blantyre
Malawi…. Ik ben niet de enige die eraan verslingerd is geraakt.
Na ruim 26 uur versleten te hebben vanaf lijn 7 in grijs Utrecht tot de hete hoofdstad in Malawi (Lilongwe), liep er voor mij op het trapje uit het vliegtuig een hoogbejaarde man. Na de laatste traptreden ging hij voorover op de grond. Ik dacht even dat hij flauwviel maar hij gaf een ‘grondkus’ …
Ik sprak Mrs Sally een oudere dame uit de UK. Vroeger had ze handeltje in Afrikaanse curiositeiten. Uit donker hout gesneden figuren. Haar zaak handel heeft ze overgedragen. Echter afscheid van Malawi nemen lukt haar niet.
Er is net een nieuw boek uitgegeven ‘De benedenrivier’ een man die rond z’n 20e 4 jaar in Malawi heeft ‘gediend’. Inmiddels oud geworden gaat hij terug naar het dorp waar hij ooit gelukkig was… (overigens een boek wat ook goed als antidotum gebruikt kan worden:)
En ellke keer als ik terugkom en weer m’n 1e blog schrijf ‘bejubel’ ik m’n geluk weer.
Ja… ik ben dus weer terug. Mijn laatste reis was in Januari. Sinds die tijd heb ik me gestort op 1-jarig opleiding (Post HBO) Internationale Maatschappelijke gezondheidszorg. Erg interessant. Tegelijkertijd heb ik de kans gekregen om samen met een collega (Heleen) een nieuw Buurtzorg team in Hoograven van de grond te trekken. Na verlopen van tijd zijn er oud (en nieuwe) collega’s aangehaakt. Nu draait er een bijna voltallig team met echt de meest gemotiveerde en enthousiaste collega’s die je je kan bedenken. Het geeft veel voldoening om zo directe thuiszorg te kunnen bieden met net dat stukje ‘meer en beter’ dan in de reguliere thuiszorg.
Malawi lag dus wat op de achtergrond te sudderen. Met recht want het was héét hier! Na de eerste voet aan de grond gezet te hebben, ben ik Lilongwe weer doorgesjouwd voor wat boodschappen en ben ik vervolgens opgevangen door Tamara en haar familie. Terug in Likuni. Een kleine van oorsprong katholieke buurt in Lilongwe.
Tijdens mijn laatste bezoek aan Malawi had Bingu nog de regie. Er viel dus veel bij te praten. De nieuwe presidente Joyce Banda lijkt me echt een sterke vrouw met een goede visie. Maar iedereen klaagt. En dat is te begrijpen. Voor de internationale handel en economie moest de Kwacha wel verminderen in waarde. Voor de bevolking is dat de broekriem echt tot het laatste gaatje trekken..
Mensen zijn soms echt wanhopig op zoek naar inkomen om te kunnen eten en leven. Wat leidt tot veel meer inbraken en berovingen. Desondanks is iedereen wel hoopvoller en meer ontspannen sinds het overlijden van Bingu.Een groot verschil met vorig jaar juli!
Na mijn bezoek aan Tamara’s familie en een lange snikhete busrit met een gebraden gezicht en platgedrukt lijf. Heb ik nu een paar dagen echt vakantie in Blantyre. In het huis van Peter en Antoinet leidt ik een elitair leven. Met Meneer Friday die de afwas doet, de boodschappen aanpakt en het bed opmaakt. En een bakbeest van een landcruiser. Het was even wennen om links te rijden en te schakelen, alle gaten in de weg te omzeilen en niet te verdwalen. Maar handig om de thuiszorg projecten te bezoeken waar ik nu me in gesprek ben voor een evt toekomstig initiatief. (waarover later meer!)
Dinsdag draag ik de auto weer over aan Peter en Antoinet als ik ze van het vliegveld afhaal. Samen reizen we dan naar Ekwendeni.
Eenmaal daar zal ik jullie bijpraten over de blindenschool, de zelfhulpgroepen en alle ouwe bekenden hier!
Tja… en mijn geluk zit em weer in dat ik zonder problemen een half uur te laat in de kerk kan komen, dat er na regen binnen een uur weer zonneschijn is, je overal met je kont op de grond mag zitten, de aanstekelijke vrolijkheid en het wegvallen van Nederlandse tobberijen.
Onze crisis is vergelijken met de kwacha soms een beetje ‘kwats’.
Rita, Maarten, Jeannette, Harm gefeliciteerd met jullie verjaardagen!!
En Harm jij met de trouwplannen!
Na ruim 26 uur versleten te hebben vanaf lijn 7 in grijs Utrecht tot de hete hoofdstad in Malawi (Lilongwe), liep er voor mij op het trapje uit het vliegtuig een hoogbejaarde man. Na de laatste traptreden ging hij voorover op de grond. Ik dacht even dat hij flauwviel maar hij gaf een ‘grondkus’ …
Ik sprak Mrs Sally een oudere dame uit de UK. Vroeger had ze handeltje in Afrikaanse curiositeiten. Uit donker hout gesneden figuren. Haar zaak handel heeft ze overgedragen. Echter afscheid van Malawi nemen lukt haar niet.
Er is net een nieuw boek uitgegeven ‘De benedenrivier’ een man die rond z’n 20e 4 jaar in Malawi heeft ‘gediend’. Inmiddels oud geworden gaat hij terug naar het dorp waar hij ooit gelukkig was… (overigens een boek wat ook goed als antidotum gebruikt kan worden:)
En ellke keer als ik terugkom en weer m’n 1e blog schrijf ‘bejubel’ ik m’n geluk weer.
Ja… ik ben dus weer terug. Mijn laatste reis was in Januari. Sinds die tijd heb ik me gestort op 1-jarig opleiding (Post HBO) Internationale Maatschappelijke gezondheidszorg. Erg interessant. Tegelijkertijd heb ik de kans gekregen om samen met een collega (Heleen) een nieuw Buurtzorg team in Hoograven van de grond te trekken. Na verlopen van tijd zijn er oud (en nieuwe) collega’s aangehaakt. Nu draait er een bijna voltallig team met echt de meest gemotiveerde en enthousiaste collega’s die je je kan bedenken. Het geeft veel voldoening om zo directe thuiszorg te kunnen bieden met net dat stukje ‘meer en beter’ dan in de reguliere thuiszorg.
Malawi lag dus wat op de achtergrond te sudderen. Met recht want het was héét hier! Na de eerste voet aan de grond gezet te hebben, ben ik Lilongwe weer doorgesjouwd voor wat boodschappen en ben ik vervolgens opgevangen door Tamara en haar familie. Terug in Likuni. Een kleine van oorsprong katholieke buurt in Lilongwe.
Tijdens mijn laatste bezoek aan Malawi had Bingu nog de regie. Er viel dus veel bij te praten. De nieuwe presidente Joyce Banda lijkt me echt een sterke vrouw met een goede visie. Maar iedereen klaagt. En dat is te begrijpen. Voor de internationale handel en economie moest de Kwacha wel verminderen in waarde. Voor de bevolking is dat de broekriem echt tot het laatste gaatje trekken..
Mensen zijn soms echt wanhopig op zoek naar inkomen om te kunnen eten en leven. Wat leidt tot veel meer inbraken en berovingen. Desondanks is iedereen wel hoopvoller en meer ontspannen sinds het overlijden van Bingu.Een groot verschil met vorig jaar juli!
Na mijn bezoek aan Tamara’s familie en een lange snikhete busrit met een gebraden gezicht en platgedrukt lijf. Heb ik nu een paar dagen echt vakantie in Blantyre. In het huis van Peter en Antoinet leidt ik een elitair leven. Met Meneer Friday die de afwas doet, de boodschappen aanpakt en het bed opmaakt. En een bakbeest van een landcruiser. Het was even wennen om links te rijden en te schakelen, alle gaten in de weg te omzeilen en niet te verdwalen. Maar handig om de thuiszorg projecten te bezoeken waar ik nu me in gesprek ben voor een evt toekomstig initiatief. (waarover later meer!)
Dinsdag draag ik de auto weer over aan Peter en Antoinet als ik ze van het vliegveld afhaal. Samen reizen we dan naar Ekwendeni.
Eenmaal daar zal ik jullie bijpraten over de blindenschool, de zelfhulpgroepen en alle ouwe bekenden hier!
Tja… en mijn geluk zit em weer in dat ik zonder problemen een half uur te laat in de kerk kan komen, dat er na regen binnen een uur weer zonneschijn is, je overal met je kont op de grond mag zitten, de aanstekelijke vrolijkheid en het wegvallen van Nederlandse tobberijen.
Onze crisis is vergelijken met de kwacha soms een beetje ‘kwats’.
Rita, Maarten, Jeannette, Harm gefeliciteerd met jullie verjaardagen!!
En Harm jij met de trouwplannen!
-
15 Oktober 2012 - 09:04
Anke:
Hey lieve Zus,
Dank voor je (weer) geweldige verslag!
We hebben er van genoten. Anniek las het voor vanaf haar mobiel (jaja) en we zien het helemaal voor ons.
(nou ja, kunnen ons nauwelijks een voorstelling maken van jou in een landcruiser bijv, maar we proberen het in elk geval)
Super Zus, wat jij afgelopen jaar weer gepresteert hebt. Een heel goede tijd in Malawi toegewenst en Gods zegen en bescherming.
Lieve groetjes uit Woudenberg -
15 Oktober 2012 - 11:47
De Tangetjes:
Ha zus, wat heerlijk om te merken dat je weer helemaal in je element bent in je 2de thuis.
En die lange reis maakt alles vast weer goed!
Ik zit hier met de afstandsbediening van het zonnescherm in de hand, om het scherm binnen te halen omdat het ineens is gaan regenen terwijl de zon schijnt, en weer uit te draaien om het weer te laten drogen... maar om buiten te zitten in de zon? helaas dat is er niet bij, jij bent van binnen en buiten weer opgewarmd, geniet ervan;-)) ook van alle contacten. Wij wensen jou een gezegende tijd toe.
Liefs van ons allemaal! -
15 Oktober 2012 - 12:57
Brigitta :
hoi thea,
ik zeg net zondag uit Nieuw welgelegen komend tegen Martin dat ik Thea niet had gezien, laat dat nou kloppen. ik ben blij voor je dat je weer op je plek bent, en je energie van hoograven naar malawi hebt te geven. fijn dat je reis voorspoedig is verlopen, en je vrolijk bent met de ervaringen die je doet.
wij, martin en ik zijn druk met mijn zus die terminaal is en al onze aandacht vraagt. mijn voorrangsregels zijn deze maanden anders dan anders, zeg ik maar.dan is je verpleegkundige achtergrond weer een waar genoegen.
heb het goed en wees in Zijn handen een licht voor je omgeving! liefs brigitta -
15 Oktober 2012 - 13:10
Rita Paas:
Thea ik beleef het weer helemaal mee, wij zijn afgelopen donderdag teruggekomen van een maand Malawi. Ook de dame Sally bezocht waarover je schrijft, ze had altijd heel bijzonder houtsnijwerk maar is er idd mee gestopt. Haar spullen zag ik nu bij Habitat in Blantyre. Het was goed om haar weer even te bezoeken. We hebben een goede tijd gehad, begonnen in Lilongwe, Zomba, Chikwawa, Mulanje, Lake, Salima etc. Het was behoorlijk warm, altijd boven de 30 en soms bijna 40 (m.n. Salima en Chikwawa).
We wensen je opnieuw een goede tijd toe en Gods zegen bij alle arbeid (en dat is veel).
Hartelijke groet van Steven en Rita Paas uit Veenendaal. -
15 Oktober 2012 - 17:05
Marleen:
Ha Thea, kijkend vanuit het zolderraam naar de grijze lucht, zit ik met koude voeten een beetje jaloers te zijn op je. Ik wens je weer veel mooie, nieuwe en hartverwarmende ervaringen toe. Heel benieuwd naar het vervolg. Groet! -
15 Oktober 2012 - 19:02
Marion:
Hey Thea weer terug op honk! daar hoor je ook! Buurtzorg is een goed maar niet te vergelijken met Malawi. Leuk om weer alle verhalen te lezen. Mail ik je op de FB waneer je nu naar Malawi gaat hang je al in de lucht!G ister naar ilonka's 4 e kindje wezen kijken. Wachten op de Meerzorg heeft niet meer zoveel zin. Begrijp ik het nu goed dat je daar een jaar nu gaat wonen? Hey meid ik volg je verhalen. Leuk dat je met een collega bent uit la Hollanda!! Liefs Marion -
19 Oktober 2012 - 15:58
Eefke:
Ha die tante!
Om met Augustinus te spreken: de wereld is als een boek - wie nooit reist leest er minder dan een bladzijde van. Deze verstokte huismus heeft nog geen ambitie om de Hollandse klei te verlaten, maar de mooie verhalen van tante (en van een vriendinnetje die momenteel in Kenia zit en ook blogt) houden me toch een tikkie op de hoogte :-D
Liefs,
Eefke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
