De Kaapse Kust en weer 'thuis'
Blijf op de hoogte en volg Thea
02 Augustus 2014 | Malawi, Salima
Met de prachtige beelden van Kaapstad nog in m’n hoofd en bij te komen van 3 korte dagen even hard werken en weer inpakken.
De beelden van Kaapstad:
Moet je voorstellen dat uiterste puntje van Afrika waar de Middelandse en Atlantische Oceanen in elkaar opgaan. Daar ligt me dan ineens een stád!
Een dikke strook huizen in vrolijke kleuren en imposante gebouwen, havens met schepen die in en uit gaan met grote kranen en loodsen, een boulevard vol winkels (met náám), zonnige terrasjes en straat muzikanten. En daarachter pontificaal die dikke tafelberg. Waar je op kan klauteren of met een kabelbaan die als een capsule wel 60 mensen ineens je omhoog kan nemen.
We woonden eerst in een rustig wijkje met een moskee waar mannen met witte kleren en kapjes in en uit gingen. Achter ons was het winkel centrum waar de pleinen gevuld zijn met te koop gestelde Afrikaanse kunst.
Het is ook in Zuid Afrika vroeg donker en we waar erg gewaarschuwd voor de ‘kapers’ dus bleven we s’ avonds gezellig thuis. Genietend van de Nederlandse tijdschriften die ik van ‘thuis’ had gekregen en van ongelimiteerd internet.
Op ontdekkingstocht door de stad kwamen we zo ook in de ‘slaven huis’; inmiddels een museum. Beelden van 12 Years a Slave (heftige film over slavernij) pasten bij wat we hier zien.
Prachtige, gezonde jonge mensen weg gesleurd van geliefden, onder in boten vastgebonden in viezigheid, met de beweging van de zee een lange reis moesten maken (als ze het al overleefden) en vervolgens in deze lodge (lees schuur) gestald werden en als vlees vee wreed behandeld en doorverkocht werden; diezelfde avontuurlijke en ondernemende voorouders die zich hier gevestigd hadden en zoveel voor elkaar kregen maar wat een arrogantie en dat soms met de Bijbel in de hand!
Een paar straten verder heb je een museum wat gaat over een ‘gekleurde’ wijk wat opnieuw laat zien hoeveel fouten we kunnen maken in denken in ‘rassenscheidingen’.
En een week later lieten we ons met de boot meenemen naar Robben eiland waar Nelson Mandela. met z’n vriendelijke hoofd, bijna 20 jaar heeft vast gezeten. Hier kregen we een indruk van hoe de blanken zich verzetten tegen het eerlijke gevecht om gelijkheid tussen zwart, wit en gekleurd.
En dan te bedenken dat het nog maar 24 jaar geleden is dat die gekke apartheid opgeheven is.
Wij kregen echter sterk de indruk dat er nog behoorlijk ‘scheidingen’ bestaan in Zuid Afrika. En niet alleen tussen arm en rijk. Maar er wordt wel degelijk nog steeds gesproken van wijken in verschillende kleuren. En we vernamen van een alleraardigste welvarende ‘witte’ man dat juist de (minder ontwikkelde) zwarte bevolking tegenwoordig eerder posities aangeboden krijgen dan een blanke. (hoe ingewikkeld kan het wezen)
En dan Stellenbosch…
Een uurtje rijden van de wereldstad kom je dan in een dorp terecht wat veel weg heeft van Ede of Zeist. Lanen met eikenbomen, grote westerse huizen met rashonden en glimmende wagens. Veel (witte) studenten, joggers en mountainbikers.
We vonden het in eerste instantie haast een beetje een afknapper… (denk je in Afrika te zijn)
Tot we met de auto en de gehuurde mountainbike de omgeving in gingen. Wat een beauty! En dan die wijn boerderijen.. waar je heerlijke wijn kan proeven evt in combinatie met chocola of kaas..
Aan het einde van zo’n dag kregen we in een beetje een verdwaalde wijnloods prive les van een dikbuikige Italiaan die ons een beeldende inspirerende preek gaf over de creatie van de zintuigen.. En wat gaven wij hem gelijk!
Onze voorlaatste dag brak aan en we stapten uit de deur. Tassen onder de arm om nog even naar de haven van houtbaai te gaan en souvenirs te shoppen. Babbelend passeerden we wegwerkers langs de grote weg om 10.30 s ochtend’s. Tot ineens twee jongens opdoken zich agressief gedroegen. Ik had de neiging om weg te rennen tot ik zag dat ze aan Wieke zaten. Dus ik stopte. Waarna een van de jongens agressief op mij afrende en aan mijn tas trok. Gezien de dreiging die van beide uitging heb ik onder protest m’n tas afgegeven. Terwijl beide wegrenden langs een hek omhoog een illegale wijk in. Vertelde Wieke me dat ze met een mes in haar hand was gestoken..
Daar sta je dan. Zonder iets en met een best heftige verwonding. De straatwerkers werden angstig toen we hen benaderden. Waarna we maar terug naar ons appartement afgedropen zijn. Waar gelukkig een allerliefst echtpaar meteen klaarstond om Wieke naar het ziekenhuis te nemen en mij naar het politie bureau.
Vervolgens ben je dus dágen bezig om je papieren te regelen (uitreis documenten, wijzigen tickets, bankzaken en noem mar op). Helaas kon Wieke om die reden dus niet meer mee naar Malawi..
Het duurde ons een paar dagen om vooral te verwerken dat er dus mensen zijn die het niks kost om zo agressief te zijn en zo maar op je in te steken. Heftige confrontatie met als je je ‘menselijkheid’ kan verliezen door waarschijnlijk ook zelf in onmenselijke omstandigheden gevormd te zijn…
(haha dit klinkt soft zeg!)
Helaas zonder Wieke. . Voelde het toch wel weer als een warme thuiskomst in Malawi. Opnieuw was ik trots en blij met m'n collega's ten ik heb enorm vaart moeten maken om in die paar dagen de projectjes voor te bereiden waar m’n neefjes en nicht zich de komende twee weken voor in het zweet gaan werken :)…
Een nieuw avontuurtje met en voor m’n familie. Ik moet onder de douche springen, boodschappen doen om op tijd voor die gastjes klaar te staan bij het vliegveld.
Wordt vervolgd!
Liefs!
Thea
-
02 Augustus 2014 - 10:37
Marleen:
Hey Thea,
Je eerste alinea's begonnen zo vrolijk en kabbelend en dan zo'n voorval op het laatst.
Dat is schrikken zeg! Balen dat jullie met deze donkere kant van Afrika hebben kennisgemaakt. Sterkte allebei bij het een plekje geven. Gelukkig nu weer in Malawi... Veel plezier met je familie!
Groetjes -
03 Augustus 2014 - 11:45
Tineke:
Tranen in mijn ogen zus!!
Wat heb ik bewondering voor je!!!
Zoals je het schrijft, zo beeldend en zo sterk en krachtig je eronder blijft!!
je bent een wereldmens!!
Ik zou je graag even een knuffel geven, maar blijkbaar is er iets (of Iemand) die dat dubbel en dwars voor me doet!!!
Ik hou van je ZUS!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley