manusje van alles....

Commentaar leveren op een plafond wat er niet mooi strak uitziet, materialen checken, de run achter de rekeningen en het geld, patiënten bezoeken en de zorg bespreken en plannen, nadenken en brainstormen over het risico Ebola, aangevreten planten controleren, een inrichting bij elkaar shoppen in Lilongwe, een huishouden runnen, ontzettend genieten van 2 flinkerds van neven en een nog flinkere nicht, een reisje leiden door Malawi en ondertussen de ontwikkelingen in de kliniek volgen en over de toekomst nadenken…

Ik zou willen dat ik een bouwvakker, schilder, tuinvrouw, accountant, autokenner en duizendpoot was.. En dat dat ook allemaal nog een beetje te plannen was met liever ook nog een ingebouwde GPS (voor rijden in Lilongwe en de weg vinden in het leven..)
In ieder geval is het niet saai en lekker veelzijdig…
En gelukkig heeft mijn collega Memory de thuiszorg helemaal als haar ‘roeping’ aanvaard en stoomt lekker door ook zonder mijn bemoeizucht…


Gasthuis
Er stond een mooi gebouwtje leeg op het terrein van de kliniek. Eigen inkomsten voor de thuiszorg is het meest duurzaam, geschikte huisvesting is duur, ik baalde er zelf van toen ik een smerig en aftands hostel wel geplaatst en we hopen op meer vrijwilligers in de toekomst.. Mijn neven en nicht wilden wel aan een projectje werken en we hadden wel iets van een budgetje… Dus… zie daar het plan! De verbouwing tot een gasthuis..
Maar goed… dan geschikte en betrouwbare vaklui vinden…
Het doet een appél op m’n afwezige geduld en op mijn afwezige financiële en bouwkundige inzichten :P

Maar ondertussen vindt ik het ook wel een leuk avontuurtje en reken ik nog steeds op een goed resultaat!!

Trotse Tante
Je zult maar tante zijn van 2 jonge Kerels Mannus 16 en Jarno (nét) 21 jaar en een Nicht Rosanne van 19.. Die zonder enige vlieg en Afrika ervaring de reis ondernemen en even in een paar weken een schommel en wipwap neerzetten op de blindenschool, die 2 laptops meenemen en een stoomcursus internetten, powerpoint en excel geven aan m’n collega’s in de kliniek. Die ondertussen pionieren op het maken van horretjes zonder geschikte materialen en ondertussen opgezadeld zitten met een tantetje die vindt dat ze ook best mee kunnen helpen in eten koken, afwassen en soppen… haha en ze vonden het nog leuk ook!! (hint hint Rita! )
Ook de kliniek was hierover erg onder de indruk en organiseerden spontaan een afscheidsfeestje waar ook Overbergs Koor voor een prachtig optreden zorgde wat een aantal van ons spontaan de slappe lach gaf…. ;)

Jammer.. ik mocht ze niet houden dus heb ze maar weer terug op het vliegtuig gezet….
En als het goed is gaat Jarno deze week deze blog illustreren met een foto impressie!!

Ik moet weer een beetje wennen zonder m’n huishouden hier maar toch worden ‘kennissen’ langzamerhand ‘vrienden’ en na zo’n periode van afwezigheid is het leuk om weer bij te bomen..

Het jaar schiet al weer een eind op! Tja…. En… is het dan echt wel de tijd om hier de deur voorgoed achter me dicht te trekken??? Ik hoop daar eind september meer zicht op te hebben!!

Ik heb afgelopen maand weer een paar giften ontvangen; bedankt!!!
Ik heb een deel daarvan ingezet voor de verbouwing van het gasthuis; indirect komt het dan op langere termijn weer in de thuiszorg terecht.. Dus ik hoop dat het jullie instemming heeft??
en uhm.. het is een tikkeltje bij elkaar schrapen en eigenlijk kunnen we nog wel een budgetje gebruiken om nog wat aan de inrichting te doen.. Dus voel je welkom!!

Het is druilerig in het kikkerlandje heb ik begrepen…? Pffft nu al weer heimwee naar de zomer en de zomervakantie zeker? Sterkte allemaal weer terug aan het werk in de schoolbanken!!

psssst ik heb weer een smartphone maar helaas veel telefoonnummers nog niet... kom maar op met die nummertjes!!














Nummers.