Al lezend, mijmerend en een beetje soezend verstrijken de lange uren onderweg naar Malawi altijd als vanzelf. De nachtrust verschuift een beetje naar de dag en zo viel ik s ochtends om 9 uur in een diepe slaap net nadat ik Ethiopian Airlines was ingestapt voor een laatste 3 urige vlucht naar Malawi..
Precies 3 uur later werd ik wakker.. ik vernam dat het vliegtuig op de grond stond..
Maar helaas... niet op Malawiaanse bodem... Technisch mankementje aan het vliegtuig en dus nog op dezelfde plek in Addis Abeba!!
Na uren wachten, weer smakeloos vliegtuig eten en proberen te communiceren met de wachtenden in Lilongwe kwam ik dan eindelijk zo gaar als een klontje boter aan in de pikzwarte, zwaar warme Afrikaanse lucht aan...

Die ellende is gauw vergeten als ik zwetend, zonder elektriciteit de volgende ochtend wakker wordt gemaakt door kraaiende hanen, lachende duiven, en allerlei ander getjilp en gefluit.. Ik ben weer terug!!!

Een oververhit en geurend (zoute vis, gepofte mais, brandend hout en heet zand) Senga Bay komt weer door de raampjes naar binnen..

De hele dag door hartelijk begroet door m'n collega's en andere bekende gezichten.. bijgepraat door de waarnemende directeur en de eerst beginselen van nieuwe plannen beginnen alweer naar boven te borrelen..

Helaas zie ik veel van onze cliënten hier niet terug.. Toch helaas nog overleden aan honger, infecties, ouderdom. Het spijt me om Manja Mkosi niet meer te zien (het verhaal v.d. rouwende vrouw op haar eigen vuilnisbeltje), Joram Time die ons alvast de hemel had ingeprezen, Eneless blind en in de steek gelaten door haar prostituerende (klein) kinderen en Owen een jonge man met een hersenbloeding die snel zelf overleed na het sterven van zijn moeder..
Is er genoeg oog geweest voor deze mensen? Had er meer voor ze gedaan kunnen worden? Ik vrees van wel.. Op z'n Afrikaans RIP dan maar....

In de grote lijnen echter zit het thuiszorg programma er nog wel in.. en volgende week hoop ik meer achter de details daarvan te komen...

Nu nog even wat voorbereidingen treffen voor de komst van 2 Buurtzorgers, m'n auto verkopen en ouwe bekenden ontmoeten..

Nou... jullie zijn weer op de hoogte en ik m'n heb m'n ervaringen gedeeld!

En.. het is inmiddels lekker gaan waaien hier dus waag ik me, net als de vissers, maar even niet in het water en ga genieten van een niet zwetende nachtrust deze keer!

ook wel even sweet.. :)

groetjes!
Thea