Zuid Afrika en meer...
Blijf op de hoogte en volg Thea
05 April 2014 | Malawi, Salima
Vanaf mijn (bijna prive) picknick tafel met een bak koffie onder de boom op het strand met uitzicht het nu rustig kabbelende meer een nieuwe blog.
Af en toe wandelt een koe voorbij , of een kudde geiten. Op de kustlijn zitten vissers uit te rusten op hun kano’s van uitgeholde boomstammen. Er wordt vooral ’s nachts gevist. ’s Avonds laat zie je de lichtjes over het zwarte water glijden. Geen makkelijke baan aangezien het meer ook heel onstuimig kan zijn en veel vissers nauwelijks kunnen zwemmen. De druk om wel te gaan vissen is groot omdat vis vaak hun enige en spaarzame inkomen is.
Het leven hier is soms stormachtig.. Ik dacht na m’n half jaar Ekwendeni ervaring wel een beetje te weten waar ik voor kwam te staan maar het leven in Senga Bay is toch echt wel anders.. Ik kom veel meer armoede tegen en nauwelijks opgeleide ontwikkelde mensen.
Soms geneer ik me echt. Als ik denk aan het lijden van de mensen hier om me heen…. Waar het ik het over?? Ik heb eten, een stevig, schoon huis met water en elektriciteit, ik heb eten, ik heb recent geen familieleden verloren, ik ben gezond en een spaarrekening..
En toch… op een slechte dag krijg ik de neiging om de mensen hier als donkere eisende passieve monstertjes te zien die egoïstisch azen op alles wat je te brengen hebt en onverschillig zijn voor hun tobbende familieleden en buren.
Op zo’n dag lees ik in de blik van de kinderogen (die altijd en overal opduiken) hatelijkheid en onbeschoftheid en ik trek het me persoonlijk aan als m’n collega’s even niet zo betrokken zijn als ik wel zou willen. Op zo’n dag heb ik mogelijk een ‘witte’ ontmoet die zelf alle vertrouwen in de Malawiaan heeft verloren en daar openlijk uiting aan geeft. Op zo’n dag vind ik dat de kliniek bij lange na niet de erkenning geeft die mijn inzet verdient.. En op zo’n dag denk ik dat toch allemaal geen verschil gaat maken..
En het liefst zou ik weg willen lopen van alle ellende en ingewikkelde vraagstukken rondom ontwikkelingshulp.
Gelukkig trekt de bui weer over..
Ik vond veel herkenning en inspiratie in het boek van een priester (Henri Nouwen). Het thema (in mijn woorden) ‘Omarm je het leven in al z’n facetten?’. Ga je die uitdaging aan? Het uitpakken en aankijken van alle facetten die het leven in Senga Bay met zich meebrengt. Het gemak waarmee je hier een schaterlach krijgt, de eeuwige zomer, de vrijheid om te kunnen pionieren, de dankbaarheid en voldoening van een opgeknapte of opgepoetste patiënt, het genot van mijn plekje aan het meer en het leven zonder een agenda. Maar ook alle vragen en emoties aanpakken die een storm doen opsteken...
Gewoon omdat ik geloof dat dit wel mijn (tijdelijke) plekje is en dat er iets goeds inzit… En dat er Hoop is.
En dan… ik leun op een stel gouwe zussen en vriend-innen die m’n gesnotter op een afstand kunnen horen
Retraite in Zuid Afrika…
Na 3 uur vliegen zit je dan ineens weer in de ‘ontwikkelde wereld’!! Heel even gesnuffeld aan de wereld van verkeersregels en naamborden, parkeergarages, winkelcentra met bekende kledingmerken en alle etenswaren die je maar kan bedenken. Ik kreeg gewoon even heimwee!!
De retraite was in een wildpark. Vanuit het kampement (luxe en mooi) kon je de zebra’s, olifanten, gnoes, allerlei soorten herten en buffels bekijken. Maar het heerlijkste was om ff ‘goeie gesprekken’ te hebben. Wat kan je dat missen zeg! Even flink doorvragen, reflecteren en bomen opzetten. Een verademing!!
Ik heb de kans gekregen om het hele project uit de doeken te doen en daar de mening van deze wijze en ervaren mensen over te krijgen. Ik voelde me groen en naïef. Maar de reactie was heel positief en bemoedigend!!
Het was goed om me thuis te voelen bij EMB als zendingsorganisatie. Leuke mensen, goeie onderbouwde visie, ‘nuchter’ gelovend en zorgend voor hun mensen.
Met nieuwe moed weer aan de slag gegaan deze week. Het was gaaf om te merken dat een paar collega’s op eigen houtje patiënten waren wezen opzoeken!
En ik merk dat het helpt om ook de lastige kant er maar gewoon bij te nemen zonder meteen goede antwoorden of oplossingen te hebben.
En… jaja leidinggevende van de kliniek is bezig een brief op te stellen om jullie te bedanken voor jullie steun!! Ik heb er een klein beetje op aangestuurd maar ik voelde deze week wel een paar keer waardering en dankbaarheid vanuit die hoek.
Het is spannend hoe het verder gaat met de hulpgroep voor alcoholisten. Ik heb geen idee waar ik een potje vandaan peuter en het is spannend of de kerken zelf het geld kunnen gaan ophoesten...
een paar mensen hebben weer naar het rekeningnummer gevraagd:
Ik heb een speciaal rek nr voor malawi 136721206 tnv TC PLoeg vanzelfsprekend mag je ook geld overmaken voor het alcoholisten project..
Groetjes vanaf mijn plekje waar door de wegzakkende zon het meer donkerblauw/grijze is geworden. In de verte is nog strook roze.. En de eerste vissersbootjes zijn alweer zichtbaar!
Af en toe wandelt een koe voorbij , of een kudde geiten. Op de kustlijn zitten vissers uit te rusten op hun kano’s van uitgeholde boomstammen. Er wordt vooral ’s nachts gevist. ’s Avonds laat zie je de lichtjes over het zwarte water glijden. Geen makkelijke baan aangezien het meer ook heel onstuimig kan zijn en veel vissers nauwelijks kunnen zwemmen. De druk om wel te gaan vissen is groot omdat vis vaak hun enige en spaarzame inkomen is.
Het leven hier is soms stormachtig.. Ik dacht na m’n half jaar Ekwendeni ervaring wel een beetje te weten waar ik voor kwam te staan maar het leven in Senga Bay is toch echt wel anders.. Ik kom veel meer armoede tegen en nauwelijks opgeleide ontwikkelde mensen.
Soms geneer ik me echt. Als ik denk aan het lijden van de mensen hier om me heen…. Waar het ik het over?? Ik heb eten, een stevig, schoon huis met water en elektriciteit, ik heb eten, ik heb recent geen familieleden verloren, ik ben gezond en een spaarrekening..
En toch… op een slechte dag krijg ik de neiging om de mensen hier als donkere eisende passieve monstertjes te zien die egoïstisch azen op alles wat je te brengen hebt en onverschillig zijn voor hun tobbende familieleden en buren.
Op zo’n dag lees ik in de blik van de kinderogen (die altijd en overal opduiken) hatelijkheid en onbeschoftheid en ik trek het me persoonlijk aan als m’n collega’s even niet zo betrokken zijn als ik wel zou willen. Op zo’n dag heb ik mogelijk een ‘witte’ ontmoet die zelf alle vertrouwen in de Malawiaan heeft verloren en daar openlijk uiting aan geeft. Op zo’n dag vind ik dat de kliniek bij lange na niet de erkenning geeft die mijn inzet verdient.. En op zo’n dag denk ik dat toch allemaal geen verschil gaat maken..
En het liefst zou ik weg willen lopen van alle ellende en ingewikkelde vraagstukken rondom ontwikkelingshulp.
Gelukkig trekt de bui weer over..
Ik vond veel herkenning en inspiratie in het boek van een priester (Henri Nouwen). Het thema (in mijn woorden) ‘Omarm je het leven in al z’n facetten?’. Ga je die uitdaging aan? Het uitpakken en aankijken van alle facetten die het leven in Senga Bay met zich meebrengt. Het gemak waarmee je hier een schaterlach krijgt, de eeuwige zomer, de vrijheid om te kunnen pionieren, de dankbaarheid en voldoening van een opgeknapte of opgepoetste patiënt, het genot van mijn plekje aan het meer en het leven zonder een agenda. Maar ook alle vragen en emoties aanpakken die een storm doen opsteken...
Gewoon omdat ik geloof dat dit wel mijn (tijdelijke) plekje is en dat er iets goeds inzit… En dat er Hoop is.
En dan… ik leun op een stel gouwe zussen en vriend-innen die m’n gesnotter op een afstand kunnen horen
Retraite in Zuid Afrika…
Na 3 uur vliegen zit je dan ineens weer in de ‘ontwikkelde wereld’!! Heel even gesnuffeld aan de wereld van verkeersregels en naamborden, parkeergarages, winkelcentra met bekende kledingmerken en alle etenswaren die je maar kan bedenken. Ik kreeg gewoon even heimwee!!
De retraite was in een wildpark. Vanuit het kampement (luxe en mooi) kon je de zebra’s, olifanten, gnoes, allerlei soorten herten en buffels bekijken. Maar het heerlijkste was om ff ‘goeie gesprekken’ te hebben. Wat kan je dat missen zeg! Even flink doorvragen, reflecteren en bomen opzetten. Een verademing!!
Ik heb de kans gekregen om het hele project uit de doeken te doen en daar de mening van deze wijze en ervaren mensen over te krijgen. Ik voelde me groen en naïef. Maar de reactie was heel positief en bemoedigend!!
Het was goed om me thuis te voelen bij EMB als zendingsorganisatie. Leuke mensen, goeie onderbouwde visie, ‘nuchter’ gelovend en zorgend voor hun mensen.
Met nieuwe moed weer aan de slag gegaan deze week. Het was gaaf om te merken dat een paar collega’s op eigen houtje patiënten waren wezen opzoeken!
En ik merk dat het helpt om ook de lastige kant er maar gewoon bij te nemen zonder meteen goede antwoorden of oplossingen te hebben.
En… jaja leidinggevende van de kliniek is bezig een brief op te stellen om jullie te bedanken voor jullie steun!! Ik heb er een klein beetje op aangestuurd maar ik voelde deze week wel een paar keer waardering en dankbaarheid vanuit die hoek.
Het is spannend hoe het verder gaat met de hulpgroep voor alcoholisten. Ik heb geen idee waar ik een potje vandaan peuter en het is spannend of de kerken zelf het geld kunnen gaan ophoesten...
een paar mensen hebben weer naar het rekeningnummer gevraagd:
Ik heb een speciaal rek nr voor malawi 136721206 tnv TC PLoeg vanzelfsprekend mag je ook geld overmaken voor het alcoholisten project..
Groetjes vanaf mijn plekje waar door de wegzakkende zon het meer donkerblauw/grijze is geworden. In de verte is nog strook roze.. En de eerste vissersbootjes zijn alweer zichtbaar!
-
05 April 2014 - 20:35
Eefke:
Lieve Thea, je kunt ook altijd nog aan de slag in de reclame voor ecotoerisme: wat schrijf jij beeldend en levendig. Tegelijkertijd schets je een enerzijds/anderzijds, compleet met nuance. Een carrière als nos verslaggever is ook niet denkbeeldig. Hihi! Welterusten! -
05 April 2014 - 20:53
Marion:
Ola Thea! Jij schrijft inderdaad erg leuk. Misschien een idee om aan een boek te gaan beginnen na thuiskomst. Ik heb genoten van je verhaal en ben blij dat het goed met je gaat!! -
05 April 2014 - 21:19
Anke:
Lieve zus,
Heb genoten van je oprechtheid.
Ik zat even naast je en keek met je mee over het water. We zagen beiden de ondergaande zon.
Die roze groet was speciaal voor jou. Hij beloofde dat Het Licht blijft. Het donkere meer veranderd eens in zilver. We geloven het. Ook al kunnen we niet 't zien. -
05 April 2014 - 23:56
Tineke:
Ha lieve zus....
Vanaf hier ook alle sterkte toegewenst wat je nodig hebt meid!!
Tis ook mooi om betrokken te mogen worden in jouw lief en leed verweg!!
We denken dagelijks aan je en leven en bidden met je mee, maar danken ook voor de mooie dingen!
Wat ben je gezegend met een helder en scherp inzicht, knap om helder te blijven als het soms zon rollercoaster is!!!
Dikke knuffel en lieve groeten van ons allemaal!!!
XXX -
06 April 2014 - 11:06
Fennie:
Hi lieve Thea,
Wat een belevenissen, leuk om zo je verhaal te volgen! Kan ik me helemaal voorstellen: jou beschouwend bij een boom aan het meer. Zo mooi dat je naast alle moeilijke kanten ook de positieve ziet! En wat fijn even sparren en je verhaal kwijt kunnen bij EMB. Veel wijsheid, Gods liefde, plezier en ook dankbaarheid de komende tijd in je werk! Liefs Fennie -
06 April 2014 - 14:25
Marieke:
Thea, wat een mooi verslag weer. Een mooie weergave van de ups en downs...
Veel succes meis! -
11 April 2014 - 13:01
Marleen:
Ha Thea, ik zie je er gewoon zitten... en droom ff weg.
Henri Nouwen is inderdaad bijzonder. Als je weer in Nl bent, leen ik je graag een ander boek van hem uit: 'Adam'. Weet zeker dat het je aanspreekt.
Fijn dat je nu daar zit en dat je de mensen daar echt 'ziet'. Ik geloof dat dat alle verschil maakt...
Liefs! -
20 April 2014 - 14:08
Rian:
Wat indrukkenwekkend om jou te lezen Thea, alsof jouw wereld hier even binnenkomt. Dank je wel daarvoor en wat een impact heb jij daar, of de mensen het nu realiseren of soms niet.
Dat je je thuis voelt bij de zendingsorganisatie is geweldig, kun je ook af en toe opladen.. heel veel sterkte en Gods nabijheid toegewenst. xxx Rian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
