Ekwendeni

Vrijdag op reis naar Mzuzu. Er was geen plek meer in de bus, daarom mocht ik helemaal voorin (!) ingeklemd tussen een paar mannen en soms een kip. Bovenop de motor; wat aanvoelde als een warmhoudplaatje (gebakken billen).
Anneke en Martijn hebben me ontzettend warm opgevangen en helpen me enorm om kennis te maken met het dorp (Ekwendeni), het werk, de kerk enzovoort.
Zo namen ze me zaterdag ook mee op bezoek en introduceerden ze me zondag bij een aantal mensen. Zaterdag werd ik spontaan door een paar meiden meegenomen naar een bruiloft. Hier gaat dat als volgt. Na de kerkelijke inzegening is er een urenlange ceremonie waarbij iedereen naar voren moet komen, geld geeft. En er vervolgens luid afgeroepen wordt hoeveel geld je geeft. Het is net een veilig; de bedragen vliegen door de lucht. Echt goeie business hier om te trouwen ;-)
Overigens heb ik echt heel gezellig contact met deze meiden. M.n. Tamara een vrouw van 27, leuk ondernemend type, single en in het bezit van twee varkens. Die we volgende week zondag gaan bezichtigen; wijs he!
De kerkdienst was traditioneel presbyteriaans. Een beetje saai en zeer on-Afrikaans. Maar de preek was treffend en vol genade: ‘kom allen tot Mij (Jezus) die moe en belast zijn’.
Vanochtend weer heerlijk wezen joggen; wat te doen is, maar wel warm. En vanmiddag met Tamara en een paar jongeren een pittig bergje beklommen. Zo kom je weer een beetje los na al dat reizen van de afgelopen week.
Ik ben wel een tikkeltje bezorgd over hoe mijn communicatie en samenwerking gaat verlopen tussen de mannen hier. Ik voelde me afgelopen dagen niet helemaal zo gerespecteerd als ik dat graag zou willen. Aiaiai gevoelig punt. Vandaag wat tips gekregen van een ouder echtpaar hoe hier mee om te gaan. En volgens Anneke gaan ze me echt wel waarderen; wordt vervolgd!

Ik vergeet telkens het adres te vragen van Mijn nieuwe home; die ik morgen krijg. Maar ook dat volgt nog!