1e week

Jewo jewo Lieve allen!
muli wuli (hoe gaat het?)?
Ik had me een beetje voorbereid om chichewa (bedankt Rita en Steven!) maar men spreekt hier Tomboeka. Weer iets compleet anders. Maar m'n eerste woordjes zijn weer binnen. Het is een grappige taal. Niet heel moeilijk om uit te spreken. Maar op een of andere manier vind ik het wel heel lastig om te onthouden..

m'n eerste nacht in m'n eigen huisje was een ramp. Ik voelde me totaal onveilig. Ik schrok van een hagedis in de wasbak, een enorme kakkerlak van wel 5 cm op de muur en s nachts bezoek van een rat (of minstens een dikke muis). brrrr. Irna ik begin jouw traumá's te snappen!! Maar de beestenboel begint te verstaan dat ík hier woon en verhuist zoetjesaan naar elders. Behalve de kakkerlakken; griebels!! Er zitten dan ook allemaal kieren en spleten, zowel in de muur, plafond als de grond. Tja... en dan is dit nog best een luxe huis voor de Ekwendenen (om over de rest van Malawi maar niet te spreken).

Het ziekenhuis is echt geen vergelijk met een Nederlands ziekenhuis. Alles is té oud, té afgetakeld en er is een tekort aan alles. Paracetamol, pleisters, lakens enzovoort.
Dankzij Anneke en Peter (een Nederlandse chirurg) is het medisch nivo nog aardig op peil. Maar er sterven ook best veel mensen die in Nederland prima hadden overleefd.
Ook w.b. ziektebeelden zijn er weinig overeenkomsten. Veel mensen met Malaria, HIV/ Aids, TBC, slangebeten, miskramen (of mislukte abortus).
En heel apart eigenlijk ook best wat 'hysterische mensen'. Die binnenkomen alsof ze bijna dood gaan, met onverklaarbaar gedrag en ook zomaar weer opknappen. Misschien omdat ze trauma's meegemaakt hebben waar ze niet over kunnen praten en het daarom op deze manier uitten?

Tja en na zo'n weekje settelen dringt het ook door dat er geen liddl of AH in de buurt is. Voor elk simpel dingetje sjouw je je een ons..
Of het is er gewoonweg niet. Geen sinasappels, chocola, sla, cornflakes, kaas...
Maar wel heerlijke mango's, verse tomaten en zoete aardappel.

Al met al. Het óverenthousiaste is er een beetje af. Maar toch vind ik het nog steeds ge-wel-dig om hier te zijn!!
Tawonga Chiuta (Goddank!)

Met de leidinggevende, pastor en anderen heb ik leuke plannen kunnen maken voor de komende tijd. (wat klinische lessen/ lessen op de school/ ontwikkelen van wat materiaal/ groepje opzetten voor zelfhulp onder alcoholisten)
De tijd zal leren in hoeverre deze plannen toepasbaar en uitvoerbaar zijn.

ff wat persoonlijke berichtjes:
Evelien; van harte gefeliciteerd!!
Sharon: hoe was de stoelendienst zondag ;-p
Maarten jij bent ook jarig geweest: in Milaan gevierd??
En lieve Floppie morgen ben jij jarig! ook van harte!
uhm Ma... ik check bij u altijd of ik nog verjaardagen vergeten ben? ;-)
Jeanne, Pegah, Sheba, Heidi e.a. ik heb gehoord dat er een leuke activiteit was zaterdag? Ennuh Jeanne bedankt voor je hoopgevende berichtje!! ;-)
En hoe is het met het gips in de familie? Heeft Carlijn het er al af? En het hopelijk deze keer niet doorgegeven?

Allen:

Verder vergeet ik nog steeds het adres van hier te vragen en weet ik niet zeker of ik alle sms-jes wel binnenkrijg..
Heel erg bedankt voor jullie meeleven!

en tot mails!
Liefs
Thea