terug
Door: Thea
Blijf op de hoogte en volg Thea
09 Juli 2011 | Nederland, Utrecht
Terug…
Door het holst van de Afrikaanse nacht, ik zit achterin geklemd.
De maan schijnt door de ramen en verlicht de witte kleren van een meereizend vrouwenkoor.
De hele reis wordt er gezongen. Als de bus even stopt stappen op uit hun stoelen en dansen door de gang van de bus.
Minder ontspannen dan het lijkt. De bus had al een noodstop gemaakt, links van me zie ik een uitgebrande bus aan de kant liggen. En ik dwing mezelf om zeker niet door de voorruit te kijken, om mezelf niet meer stress te geven dan nodig is.
Tot we opnieuw een bus gekanteld zien liggen. Het schijnt net pas gebeurd te zijn. Ik kon geen mensen waarnemen maar anderen zeiden dat ze er wel degelijk waren. In de middle of nowhere.. Heel even overweegt de buschauffeur te stoppen, maar rijd dan tot doodgemoedereerd door.
Eventjes ook was het zingende vrouwenkoor stilgevallen. Maar ook zij hervatten rustig hun zingen.
Tot ineens de vrouwen zich realiseren dat het wel erg laat aan het worden is en dat ze de overstap naar hun eindbestemming gaan missen.
Een onbedaarlijk gelach breekt uit, de vrouwen gieren en klappen zichzelf in de handen; wat een grap!
Ik constateer…,ik ben terug. Terug in een continent wat ik niet kan begrijpen.
Maar met zoveel aantrekkingskracht.
Terug in Ekwendeni, stormen de kinderen van de blindenschool op me af en verlies ik m’n telefoon. (Irna bedankt voor het blokkeren!!). Voel ik me ook wel een beetje overspoeld door de veelheid van dingen die op me afkomen.
En vieren we Carol en mijn verjaardag bij Martijn en Anneke in huis.
overigens gaat het met de velletjes van de kids echt super!! echte winst.
Lieverds bedankt voor al jullie sms-jes/ mailtjes en prikbordberichtjes!
Geniet van de vakanties voor zover mogelijk en anders gewoon van de zon!
Groetjes!
Thea
Door het holst van de Afrikaanse nacht, ik zit achterin geklemd.
De maan schijnt door de ramen en verlicht de witte kleren van een meereizend vrouwenkoor.
De hele reis wordt er gezongen. Als de bus even stopt stappen op uit hun stoelen en dansen door de gang van de bus.
Minder ontspannen dan het lijkt. De bus had al een noodstop gemaakt, links van me zie ik een uitgebrande bus aan de kant liggen. En ik dwing mezelf om zeker niet door de voorruit te kijken, om mezelf niet meer stress te geven dan nodig is.
Tot we opnieuw een bus gekanteld zien liggen. Het schijnt net pas gebeurd te zijn. Ik kon geen mensen waarnemen maar anderen zeiden dat ze er wel degelijk waren. In de middle of nowhere.. Heel even overweegt de buschauffeur te stoppen, maar rijd dan tot doodgemoedereerd door.
Eventjes ook was het zingende vrouwenkoor stilgevallen. Maar ook zij hervatten rustig hun zingen.
Tot ineens de vrouwen zich realiseren dat het wel erg laat aan het worden is en dat ze de overstap naar hun eindbestemming gaan missen.
Een onbedaarlijk gelach breekt uit, de vrouwen gieren en klappen zichzelf in de handen; wat een grap!
Ik constateer…,ik ben terug. Terug in een continent wat ik niet kan begrijpen.
Maar met zoveel aantrekkingskracht.
Terug in Ekwendeni, stormen de kinderen van de blindenschool op me af en verlies ik m’n telefoon. (Irna bedankt voor het blokkeren!!). Voel ik me ook wel een beetje overspoeld door de veelheid van dingen die op me afkomen.
En vieren we Carol en mijn verjaardag bij Martijn en Anneke in huis.
overigens gaat het met de velletjes van de kids echt super!! echte winst.
Lieverds bedankt voor al jullie sms-jes/ mailtjes en prikbordberichtjes!
Geniet van de vakanties voor zover mogelijk en anders gewoon van de zon!
Groetjes!
Thea
-
09 Juli 2011 - 16:54
Marieke:
Lieve Thea, dit klinkt heel bijzonder..! Geniet ervan! -
09 Juli 2011 - 17:10
Anke:
hoi Zus,
Snel een nieuwe mobiel geregeld dus......
En je had net een nieuwe met alles er op en eraan toch?
oeps....
Ik werd gisteren rond 18 uur gebeld door een engels sprekende (jonge?)man dieiets brabbelde van wrong number en ik hoorde een auto wegrijden. ik meteen in de stress voer Hamr die in zijn uppie een motorreis door Europa aan het maken is.
Maar die pakte vrolijk op en zat aan een biertje in Andorra. Gelukkig...
Maat toen dacht ik aan jou Thea en had ik meteen weet zorgen.
Ben dus blij dat je Rita je nieuwe nummer liet rondmailen en heb het meteen uitgeprobeerd.
Onvoorstelbaar wat je schrijft.
Hoe is het in donker Afrika met barmhartige Samaritanen gesteld? Ben jij daar dan echt de enige vraag ik me af?
Lieve zus, we denken aan je.
-
10 Juli 2011 - 11:33
Marion:
Heb ik je nog net op de valreep gezien. Was dat je laatste rondje met de fiets in de stad? Als ik het had geweten had ik de bus laten schieten. Ik had een afspraak dus ik had wat haast. Meid goed dat je weer terug bent. Ik volg je weer in Malawi door je nieuwsbrief.
Liefs Marion -
11 Juli 2011 - 11:22
Irna:
laat ik nu in de gezinsgids een heel verhaal over malawi lezen, volgens mij over martijn en anneke, echt leuk.
is de voelwand al klaar, ben benieuwd.
geniet van iedereen en alles daar, het is hier in huis rustig. -
11 Juli 2011 - 14:52
Hillie:
Je schrijft weer als vanouds...erg pakkend! Joh, die mooie mobi van je.. aiai! Maarre, toch genieten daar verder hoor! Liefs! -
17 Juli 2011 - 13:27
Ilonka Frans:
Hoi lieve Thea,
je hebt keihard gewerkt om weer terug te kunnen en het is je gelukt, super. Voor hoelang denk je te kunnen blijven? Nou ik hoop dat er een goede sponsoring op gang komt, zodat je datgene kunt doen wat je het liefst doet. Fijn om zo je reisverslagen te kunnen lezen. Je schrijft erg leuk, zie het zo voor me.
lieve groetjes Ilonka
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
