zorgen om malawi

Zorgen om Malawi
Iedereen zegt het. Er staan zware tijden voor de deur.
De tabaksoogst heeft bijna niks opgebracht en Engeland heeft z’n geldstroom stopgezet ( wat geloof ik voor bijna 50% van het nationale inkomen staat!).

Wat betekend dat de locale bevolking over een paar maanden bijna geen geld meer heeft om zeep, suiker, kleren, onderhoud van hun huis of b.v. medicatie te kopen. Waarbij tegelijkertijd de prijzen omhoog schieten (voor de belasting).
En het nog maar de vraag is of alle mensen die werken voor de overheid hun salaris nog zullen krijgen.
Men is boos en bezorgd. Een en ander heeft heel erg met het beleid te maken. Het is de huidige president naar z’n kop gestegen. Volgens mij heeft hij de vertegenwoordigers van Engeland zelf de laan uitgestuurd. En eet verder zelf al het geld van de bevolking op.

En zo gebeurde het dat gisteravond het zo vreedzame malawi explodeerde en de kogels bijna om het huis vlogen.
Alhoewel….., het is de politie die zomaar op een drukke markt vol met moeders en kinderen traangas gingen schieten.
Er was een geplande demonstratie waar de machthebber op tegen was. Maar door het gedrag van de politie werd de hele boel opgehitst (en w.s. was dat de bedoeling).
15 mensen zijn gedood in het naburige Mzuzu. Ook in Ekwendeni werd geschoten, waren er brandende barricades op de weg en zijn er winkels leeggeplunderd.
Ik hang nu een beetje rond het huis en wacht af tot het veilig genoeg is om naar het zuiden af te reizen (vlgs plan om nog wat projecten daar te zien en een paar kinderen op te zoeken die inmiddels aan hun ogen geopereerd zijn).

Tegelijkertijd alle kansen om te oefenen in de malawiaanse conflicthantering….
Een timmerman zou kasten timmeren voor de blindenschool. De prijs was afgesproken en een datum voor afronding vastgesteld. Maar die lapswans bakte er niks van.
Hoe lossen we dat op z’n Malawiaans op? Effe oefenen….
Onder de boom. In een kringetje. De dikke bovenmeester, de iets minder dikke andere meester, de timmerman, nog wat anderen en ik (met het stoom uit m’n oren).
Praten, praten, heeeel lang praten. En zo heb ik hem heel opgetogen verteld dat ik geen zaken meer met hem wil doen en wel naar de plaatselijke werkplaats ga. Zeker weten ben ik veel te scherp geweest volgens de sociale regels.Hij droop af. Maar als ik hem ’s middags tegenkom, komt tie weer net zo blij naar me toe vragen hoe het met me gaat en zijn we naar het schijnt weer de dikste vrienden.
Overigens is het leuk om de locale werkplaats het werk te laten doen. Dat is een soort wezenproject (gesponsord door GZB) om ze een vak te leren en vervolgens zelfstanding hun eigen inkomen te verwerven. Dus nou uhm…. Heel positief bekeken is het extra geld wat het me nu gekost heeft toch weer aan iets goeds besteed….
Wat mij betreft..
Maar geen zorgen om mij hoor! Ik blijf gewoon uit de buurt waar er mogelijke dreiging is.
Genietend van Peter en Antoinets huis in een achtertuin vol bloemen, Waar de vlinders af en aan vliegen. Met inspirerende mensen om me heen en vanwaar ik straks weer vertrek met een rugzak vol ervaring en mooie herinneringen. Heel tevreden over de ontwikkelingen op de blindenschool en nieuwsgierig naar de verdere ontwikkelingen rondom de AA-groep (nieuw projectje)>
Tot slot..

Boven al die lichte en donker gekleurde mensen, de rijke en arme, de machthebbers en de slachtoffers staat God. Hij geeft gehoor aan elk gebed.